De draak der wereldeconomie

Toen ons moeder begin jaren zeventig bij de gemeente Grubbenvorst ging pleiten voor waterleiding op onze boerderij in het afgelegen Heierhoeve werd ze door de ambtenaren vreemd aangekeken. “Waarom ga je niet gewoon naar Sevenum?” vroegen ze. “Da’s goed”, zei moeder. “Dan breng ik de belastingen ook wel naar Sevenum.”

De gemeenten Sevenum en Grubbenvorst bestaan niet meer. De vergeten uithoek werd ontdekt door Venlo die er Trade Port West ontwikkelde. Het uitgestrekte gebied tussen Siberië en Californië werd een logistiek succes dat ruim een miljard aan toegevoegde waarde oplevert. Bedrijven van buiten de regio strijken de economisch lusten op, de lasten zijn voor de bewoners. De uithoek waar ik ooit mocht spelen tussen landerijen en bossen, werd opgeslokt door het monster dat economie heet.

Verdozing en verglazing

Ook onze boerderij moest wijken voor de verdozing en verglazing van de streek die nu namen kent als Trade Port West en Venlo Greenport. De buurtschappen Californië en Heierhoeve kregen naast industrie, logistiek en grootschalige glastuinbouw een snelweg, een Greenportlane, een ontgrindingsinstallatie, een composteringsfabriek, megastallen en een agrofoodcomplex met grootschalige vrachtwagenbedrijven. Een rangeerterrein en een windmolenpark zijn al ingetekend. Er wonen hier al honderden arbeidsmigranten, als alle plannen doorgaan loopt het op tot 2.500.

Op donderdagavond 5 maart kwam Kafra Housing aan minstens zestig buurtbewoners de plannen voor 800 arbeidsmigranten presenteren. Het moet gezegd: de schets van het bungalowpark ziet er puik uit. Ruim opgezet met sportvelden, een fitnessruimte en comfortabele vierpersoonswoningen.

De buurtbewoners hebben daar geen boodschap aan. Zij voelen zich slachtoffer van de economie. En de arbeidsmigranten zouden liever thuis, in Polen, blijven werken. Maar daar zijn de lonen te laag, dus wordt daar het werk gedaan door Oekraïners of Wit-Rusen. Als je het arbeidsmigrantendraadje helemaal natrekt kom je in een land dat eindigt op -stan waar kinderen het vuile werk opknappen.

In onze geglobaliseerde wereld zijn alle economische ontwikkelingen met elkaar verknoopt. Wereldwijd zijn meer dan 68 miljoen mensen op de vlucht. Belangrijkste oorzaak zijn conflicten, maar ook die hebben vaak een economische oorsprong.

Hoe dan ook, het Vrije Westen heeft eeuwenlang geprofiteerd van de gebieden waar veel vluchtelingen vandaan komen. Nu zij die rijkdommen terug willen halen, worden ze als uitschot behandeld. Ze mogen verdrinken in de Middellandse Zee. Wanneer een asielzoeker eindelijk een vluchtelingenstatus krijgt, dan nog mag hij slechts werken onder strikte voorwaarden. Want vluchtelingen spreken de taal niet en vaak ontbreken de juiste diploma’s. De logica ontgaat mij, maar arbeidsmigranten zijn wel welkom. De werknemers aan de onderkant van de arbeidsmarkt worden hier prachtig gehuisvest.

Draak

Kafra Housing valt niks te verwijten. Zelfs de inwoners van Californië zien dat in. Hun vinger wijst in de richting van de overheid die de eigen inwoners offert aan de draak die wereldeconomie heet. De buurtbewoners menen dat de overheid hen moet beschermen tegen die draak. “Wij worden hier weggepest.”, klonk het. “De gemeente is ons liever kwijt.”

Er is geen enkel vertrouwen in de overheid. Beloften worden niet nagekomen. Logisch dat de uitspraak van de Venlose wethouder Peeters: “het mag niet ten koste gaan van het leefgenot”, werd weggehoond. Kafra wil graag draagvlak, maar zonder kan het ook. Economie is belangrijker dan burgers, vooral als die dun gezaaid zijn.

Want er is weinig veranderd sinds we op aandringen van ons moeder waterleiding kregen. Nog steeds weten ambtenaren niet of ze in Venlo of Horst zijn aanbeland. Glasvezel kregen de inwoners niet, want dat zou te duur zijn. En op de riolering die bij enkelen vlak voor het huis langs loopt, zijn veel woningen anno 2020 nog steeds niet aangesloten.

© Marc van der Sterren

Een ingekorte versie van bovenstaande opinie stond op 11 maart 2020 in De Limburger