Onze stichting Lalibela zit met de handen in het haar. In vijfentwintig jaar hebben we veel mensen uit de armoede geholpen en tal van projecten opgebouwd, maar nu lijken we weer terug bij af. Binnen vijf jaar is Ethiopië, ooit een van de snelst groeiende economieën van Afrika, afgezakt naar de rand van bankroet. Etnische conflicten volgen elkaar snel op en de situatie is zo nijpend dat het IMF moest ingrijpen. Voor de bevolking wordt het schaarse voedsel alleen nóg duurder. Hoe is het zo gekomen? En hoe moet het verder? En wat kan onze stichting doen?
Afrika
Streetdreamers: het vriendelijke, vrolijke, maar vooral rauwe bestaan van Ethiopië in een fotoboek
David van Reen, oprichter van de Stichting Lalibela, was bijna klaar met zijn fotoboek Streetdreamers toen hij negen jaar geleden overleed. Zijn vader Ton van Reen heeft het boek afgerond. Nu, bij het 25-jarig bestaan van Stichting Lalibela, kan zijn magnum opus eindelijk verschijnen.
‘Don’t fall in the same traps as the Western world’
When developing an agricultural system; when creating a media landscape, in fact: when building a society: please take lessons from mistakes we already made in … Lees verder >
Afrika is geen land, Masai zijn geen attractie
‘Het lijkt hier wel carnaval’, zegt Peter Gillis bij de Masai. De nieuwe aflevering van Masai is Kassa hoef ik niet te zien. Ik lees liever het boek van Dipo Faloyin. Iets wat ze bij SBS6 ook zouden moeten doen.
Over een reis naar Nigeria vol bureaucratische avonturen
Wie van bureaucratie houdt, moet voor de gein een journalistenvisum aanvragen voor Nigeria. Een rigide ambassadebeambte blijkt dan slechts te omzeilen met een bullebak van een visumbureau. Als op het laatste moment alles rond lijkt, moet je in Nigeria nog permissie vragen bij het ministerie van Informatie, waar ze zich afvragen wat je komt doen…
Waarom het misschien beter is dat er te weinig geld binnenkomt tijdens de klimaattop
Op de klimaattop in Egypte is een belangrijke rol weggelegd voor de Groninger professor Patrick Verkooijen. Hij zamelt miljarden in voor klimaatadaptatie, maar in plaats van het geld te spenderen aan deskundige klimaatslachtoffers, doet hij zaken met het Nederlandse bedrijfsleven en corrupte Afrikaanse leiders.
‘Grassroot-programma’s te klein voor klimaatadaptatie’
Het Global Centre for Adaptation in Rotterdam wil grootschalig en snel handelen als het gaat om klimaatadaptatie voor de meest kwetsbaren in wereld. Want de nood is hoog en tijd is schaars. Daarom werken ze alleen top-down en niet bottom-up. Programma’s die vanuit grassroots level zijn ontwikkeld, worden verwezen naar kleinere financieringsprogramma’s.
World leaders plea for smallholder farmers
When it comes to climate adaptation in Africa, agriculture is a big topic. Big industrial farming, however, is not the solution. It’s the smallholder farmer … Lees verder >
Klimaatverandering – Waarom de Masai mij naar Rotterdam sturen
Nu de klimaatverandering om zich heen slaat, zijn Masai en andere herdersvolkeren genoodzaakt hun levenswijze aan te passen. Namens al deze pastoralisten sturen enkele vooraanstaande Masai mij op pad naar Rotterdam. Naar professor Verkooijen, directeur van het Global Center on Adaptation. Om hem cadeaus te brengen en hem te vragen om medewerking. “Wij werken al decennia aan klimaatadaptatie.”
Praktijkschool met biovarkens in Ghana
Tien jaar geleden kwam George Fugluu uit Ghana bij mij op bezoek. Hij vertelde over zijn droom: een praktijkschool met biovarkens. Nu gaat hij zijn droom waar maken.