Volgende stroom vluchtelingen komt uit Ethiopië
Europa is zo druk bezig met vluchtelingen binnen haar grenzen, dat ze niet ziet wat er uit andere contreien op ons afkomt. Uit Ethiopië bijvoorbeeld.
Kritische en constructieve journalistiek
Europa is zo druk bezig met vluchtelingen binnen haar grenzen, dat ze niet ziet wat er uit andere contreien op ons afkomt. Uit Ethiopië bijvoorbeeld.
Agromultinationals willen tegen hoge kosten de taken van de kleinschalige boer toe-eigenen. Ze zaaien paniek omdat ‘de wereld gevoed moet worden’. Met hun winsten hebben ze de onafhankelijkheid van onderzoek en journalistiek al om zeep gebracht.
In Ethiopië sterven kinderen dagelijks van de honger. Maar dat mogen we van hun overheid niet zeggen. En dat komt goed uit, want we willen het niet weten.
‘Boer zijn in Zuid-Afrika is misschien wel het meest gevaarlijke beroep ter wereld’, vertelt Henk van de Graaf tegen de Verenigde Naties. Het is terrorisme, zoals de aanslagen in Parijs. Hij noemt het zelfs genocide.
In Europa en bij de VN vraagt Henk van de Graaf uit Zuid-Afrika om internationale sancties jegens zijn eigen regeringsleiders. Zij ondernemen geen actie tegen de aanhoudende aanvallen op blanke boeren in zijn land. ‘Een terreur als in Parijs maken wij al 45 jaar mee.’
Er hoeven geen vluchtelingen meer naar Europa af te reizen, want in Malta is een akkoord bereikt. Er is 1,87 miljard uitgetrokken, daarmee wordt Afrika gered. Maar Afrika is niet te redden. Afrika gaat zichzelf redden. De vluchtelingenstroom uit Afrika is het begin van een Afrikaanse Lente.
De vraag naar vlees stijgt wereldwijd explosief. Logisch gevolg van een groeiende wereldbevolking en dito welvaart. Maar het ligt genuanceerder, ontdekte Clara van der Elst. Want waarom stijgt die energievraag dan minder hard? Voor Rabobank International schreef ze een onthutsend rapport. Marc van der Sterren sprak met haar.
Oost-Europa ligt dwars in Europa met hun weigering in het verdelen van vluchtelingen. Met de vluchtelingencrisis uit het Middellandse Zeegebied lijkt de EU echter een andere brandhaard te zijn vergeten: Oekraïne.
Een hectare levert weliswaar wat minder kilo’s, maar de appels brengen meer op, ervaart de eerste biologische appelteler van Vlaanderen. Volgens Danny Billens is niet de natuur de beperkende factor, maar de overheid.